- мусолиҳа
- [مسالحه]а1. бо ҳам дар ҳолати сулҳ будан, оштӣ кардан2. сулҳ, оштӣ; созиш: мусолиҳаи миллӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
оташбас — [آتش بس] қатъ кардани ҷанг; мусолиҳа … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
оштигӣ — [آشتيگي] 1. оштӣ, мусолиҳа 2. маҷ. дӯстӣ, рафоқат … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сар — I [سر] 1. узви бадани инсон ва ҳайвон, ки мағз, чашм, гӯш, бинӣ ва даҳон дар он қарор дорад, кала 2. оғоз, аввал, ибтидо; сари бозор, сари кӯча, сари таҳсил, сари тобистон, сари шаб 3. боло, рӯи; сари болин, сари кӯҳ, сари сина 4. нӯг; сари ришта … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
созишкор — [سازشکار] он ки дар коре роҳи муросо ва созишро пеш мегирад, бо роҳи муторикаву мусолиҳа раванда, созишкунанда, мувосокунанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сустгирӣ — [سست گيري] мусолиҳакорӣ дар диққат ва назорат ба корҳо; муқоб. сахтгирӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ